เราได้ยานช้าง ยานน้ำและยานทิพย์ สรณคมนิยเถราปทานที่ 3 (523)ว่าด้วยผลแห่งการถึงสรณะ[113] ครั้งนั้น ภิกษุและเราผู้เป็นอาชีวก ขึ้นโดยสารเรือไปด้วยกัน เมื่อเรื่อกำลังจะอับปาง ภิกษุได้ให้สรณะแก่เรา ในกัปที่ 31 แต่กัปนี้ ภิกษุนั้นได้ให้ สรณะใดแก่เรา เพราะสรณะนั้น เราไม่รู้จัก ทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งสรณคมน์ เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว... คำสอนของ พระพุทธเจ้าเราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้. ทราบว่า ท่านพระสรณคมนิยเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วย อัพภัญชนทายกเถราปทานที่ 4 (524)ว่าด้วยผลแห่งการถวายยาหยอดตา[114] เราอยู่ใกล้พระราชอุทยาน ใน พระนครพันธุมดี ครั้งนั้นเรานุ่งหนังเสือเหลือง ถือคณโฑน้ำ เราได้พบพระสยัมภูพุทธเจ้าผู้ปราศจาก กิเลสธุลี ผู้ไม่ทรงพ่ายแพ้อะไร ๆ มีความเพียร เผากิเลส มีพระหทัยแน่วแน่ มีปรกติเพ่งพินิจ ยินดีในฌาน มีความชำนาญ สำเร็จความประสงค์ ทั้งปวง ข้ามพ้นโอฆะแล้ว ไม่มีอาสวะ ครั้นเราพบแล้วก็เลื่อมใสโสมนัส ได้ถวายยา หยอดตา ในกัปที่ แต่กัปนี้ เราได้ถวายทานใด ใน กาลนั้น ด้วยทานนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็น ผลแห่งยาหยอดตา เราเผากิเลสทั้งหลายแล้ว . . . คำสอน ของพระพุทธเจ้าเราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้ |